grfsdfsfsdf...fsdfsd

Ona bola tuyalar yastanib yotarkan, bo’taloq onasiga debdi:
- Oyijon sizdan bir narsa so’ray?
- Albatta bo’talog’im. Nima savol?
- O’rkachlarimiz nimaga kerak?
- O’rkachlarimizda suv to’playmiz, bolam! Shu suv zahiramiz bilan cho’lda uzoq muddat tashnalikka bardosh beramiz.
- Tushundim. Nega oyoqlarimiz uzun va to’piqlarimiz dumaloq?

Tuyani mehri tovlanib shunday javob berdi:
- Bu ziga qumda tez va yengil yurishimiz uchun yordam beradi.
- Hmm... Nima uchun kipriklarimiz uzun-uzun?
- Asalim, kipriklar ko’zimizga qum kirib ketishidan asraydi.
- Hammasiga tushundim. O’rkachlarimiz suvni zahira qilish uchun, uzun oyoqlarimiz qumda erkin harakat qilish uchun , kipriklarimiz qum zarralari ko’zimizga kirib ketmasligi uchun kerak ekan. Men bitta narsaga tushunmayapman. Unda bu hayvonat bog’ida nima qilib o’tiribmiz?

Qissadan hissa shuki, qobiliyat, iste’dod malaka va tajriba o’z o’rnida naf beradi. Siz hozir qayerdasiz? Siz ham o’z iste’dodlaringizdan foydalanayapsizmi?